hayallerime ne zaman ulaşacağım ?
hepimizin sorduğu, merak ettiği fakat bunun için çabalamadığı bir soru...
hayallerimiz için ne kadar çaba gösteriyoruz ? ne kadar istekliyiz hayallerimize ? nereye kadar zorlayabiliriz ? ne zamana kadar beklemeliyiz ya da çaba göstermeliyiz?
ben 18 yaşındayım. bu yaşıma gelene kadar neler yaşadığımın farkında değildim fakat bir gün bi kore dizisi izledim. bana hayatımda yanlış giden bişeyin olduğunu hissettirdi. dizinin adı 'dream high'dı.hayallerin için pes etmeden mücadele eden bi grup genci anlatıyordu. en akılda kalıcı karakter song sam dong'du. kulakları işitmedi bi süre sonra ama müziktende vazgeçmedi, çabaladı. sağır olsa bile müziğe adadı. aslında onun müziği aşkıydı, go hye mi. aynı beethoven gibiydi. etkilenmiştim. çünkü küçükken, çok iyi hatırlıyorum, tahtadan bi gitar yapmıştım arkadaşlarımda tenekelerden bateri falan. o zamanlar aileme gitar alır mısın diyemezdim ailem biraz karşıdır böyle şeylere gene de o haya girmek istedim çalıyomuş gibi yapmaya başladım ama tek duyulan teneke sesiydi. iki tane abi geldi dalga geçmişlerdi benle. kırılmıştım onlara. onlarsa sadece gülmüşlerdi ama ben ciddiydim gerçekten gitar çalmak istiyordum hayallerimin bi yansımasıydı o. o gitarı parçaladım uzun süre eve gitmedim. bi daha böyle bişey düşünmemeye karar verdim. insan çevresine göre şekillenir. uzun bi süre bunu düşünmedim ama bu diziyi izleyince hayatın aslında o kadar basit olmadığını tutku edindiğin şeylere göre yaşamam gerektiğini anladım. ve sonra ben niçin yaşıyorum diye sordum kendime. cevap alamadım ilk önce. aradım. bulmaya çalıştım hayat amacımı. ailem için mi ? onlar için gelmedim mi zaten buraya? onlara iyi bir evlat olabilmek için ? okumak için başka bi şehire gitme amacımı hatırladım sonra. evden çevremden uzaklaşmak. evet aslında bunu istemiştim ben. ama bi yandanda aileme iyi bi evlat olmak istemiştim. iyi bi okul okuyup iyi bi meslek edinip onlara bakmayı istemiştim. ama bu sene üniversiteye hazırlanırken farkettim. ben bunun için yaratılmadım. oturup saatlerce ders çalışmak bana göre değildi. hiç yapmadım ben bunu. ama üniversiteye hazırlanırken bunu yapmam gerekiyor. ama yapmadım ve yapmıyorum da. uğraşlar edindim. ilk önce resim . portre çizmeye başladım. acemi olmama rağmen iyi olduğumu söylediler. ders almalıymışım ama bunun için param yok. sonra dans. dans etmeyi çok severdim. küçükken evde kimse olmayınca dans eder bi gün bunu herkesin önünde yapmayı hayal ederdim. ama bu sefer buna niyetlendim. gerçekten herkesin önünde dans etmeye niyetlendim. hedefim bu.
şu an yaptığım şeyler bunlar ama ilerde nerde olaçağım? hayallerime ulaşabilecek miyim? bunun için çaba gösterecek param ve çabam olacak mı ?
hayallerim için durmadan çalışmak istiyorum ama hayalim olmayan şeyler için vakit harcamak istemiyorum..
umarım hayat bana yardımcı olur. umarım hayallerimin önüne çıkan engelleri aşabilirim .
FİGHTİNG !!! :)
